Bir adamın kalbi konuşursa aşk olur; peki ya bir adanın kalbi konuşursa ne olur?

Hani sana geçmişte Ayazmada otururken elime bir mızıka alıp neşeli şarkılar çalardım. Yine yapacağım Dafnemı... Belki bu sefer geçmişteki gibi neşeli olmayacak hüzünlü ve eksik melodilerle sesleneceğim karşı kıyıya...Pencereni açacaksın o gece ay ışığı tozlarını dökmüş denize denizse çarşaf gibi olacak yakamozlar ışıldayacak... Sen benim melodilerimi duyup gözlerini kapatıp uykuya dalacaksın. Belki beni göreceksin düşlerinde...