Şair çok susar az dile döker.
Tabiat cennetin öteki yüzünün sırlarını fısıldar kulağına.
Başka türlü bakar gök kubbeye. Onun gözünde "Güneş" sultandır. "Ay" vezir.
İnsan varlıktan öte ruhtur; dimağında.
Ne kaşına bakar ne de gözünün türlü rengine.
Ruhuna üflenir; aşkın destansı ihtişamı heceden kelimelere uzanır.
Bir heykel tıraşın sabırlı elleriyle işler sevdasını "Aşk" eseridir; " Sevgili" şaheser...
Kelimelerle raksıdır dizeleri eşsiz nağmelerle ahengi buluşturan.
Üzerine titrer her hecenin kelimeyle vuslatına ve der ki; "Az" dan "çok" anla...
Şiir ruhun şifası konuşamadıklarımızın gizli lisanı ve sözlü edebiyatın göz bebeğidir.
Hitabeti gönüllere teması sevgiye adanmış. Bizler gönüllere uzanan bir köprü kurduk.
El verin! Çayın demini alalım ince bellisinden ve ayna tutalım ruhumuza...
Birlikte geçelim "Gönül Dergâhı" na.
Ayla KAPICI