Herşey kendi ruhunda bir dalda gibi duruyor Ben. yaza eğilimli şair koparıyorum mevsimleri göğünden gökyüzünden... Zehir zemberek gülümseyişlerimiz sokaklardan topladığımız çaresizlik kadar inatçı. Her şafak ne ekersen gecede kopkoyu yolları kesen sözcükler toprak gibi bedenimi ekip biçen
-çıkarıyorum ek yerlerimi-