Şiir azıcık aklî daha çok kalbî bir eylemdir. şairin kastı konuşulduğunda birazcık aklı daha çok ruhu konuşuluyor demektir. "el-ma'nâ fî batni'ş-şâir." der Araplar. yani kasd-ı mahsusa şairin bâtınında derûnunda hasılı; ruhundadır. ruh ise sırdır akıl onu anlayamaz kısırdır. onun için; şiiri ruh anlar akıl ise belki ve ancak yorumlar. şiir aklî düşüncenin kalbî idrake evirilmesidir. şiir aklın devrilmesi kalbin anlamı devralmasıdır. aslında muamma olan; sözdeki şiir değil ruhtaki şuurdur. kapalı olan lafız değil ruhtur.