gökle oyalanırdı her suskun çocuk
yağmurlu koğuşlarla ilk kez girerdi gece
yataklarımıza beyaz yalnızlıklar bulurduk
kimler için susardık yatmadan önce?

korsanların sulara attığı ince
hepsinin avcunda geç kalınmış bir ömür
çıkarılıp atılmış giysi gibiyken ölüm
bir gün fazla yaşamak artık çok hüzünlüdür.