Aşk bazen kendine götürüyor insanı.. Kendini bulmak öylesine güzel ki gün geliyor aşık olunanı bile unutuyor insan. Her şeyi bir yana bırakıp yüreğindeki çoban yıldızının peşinden gidiyor.. Bu öyküyü yazarken çocukluk ve genç kızlık anılarıma dönmek çok zordu... Zaman zaman acı veriyordu... Ama geleceğe sağlam köprüler kurabilmek için kendimle ve geçmişimle hesaplaşmak zorundaydım. Ve her şeye rağmen yazmalıydım... Kendim olmak için!