Dalgınlığın yankısı çivilenir alınlara
Hayatın elifini bilmeden yaşlanır insan
Bir mezar taşına siner yalnızlık
Çürür kaburgaların altındaki duygular
Ve kundağından sıyrılır karanlık
Birbirinin yalnızlığına sığınır insanlar
Kelebeklerin gölgesi düşer zamana
Koyulaşır yastığın altındaki pişmanlıklar
Daha bir acır suların rengi
Ve cemresiz kalır topraklar