Son gelişindi bu ve sadece senin bildiğin...
Benimse
O bakıştan sonra öğrendiğim...
Benim terk edilişim başlamıştı.
Bir haziran cumartesisiydi gittiğinde.
Gidiyorum bile dememiştin
Ve ben son bakışından bilmiştim gidişini...
Gittin...
On beş yaz önce ilk gördüğümde seni bıçağın sırtındaydın
sen gittin ya şimdi bıçağın sırtındayım bugün; sen gibi...
Bir defa kahkahanı duyamadım bir defa huzurla bakamadım
bir defa göğsünde yatamadım
bir defa uzattığım elimi tutamadın
bu sonbaharda yanında kalamadım ya; ona yanarım...
Mavi...
Kederlerimin Prensi!