Kıran kırana bir kıtlık
Kalan kalana yalnızlık
Aşka dair

Menfaat denen bir kumaş biçilmiş
Üstüne geçiren herkes dilenci
Bir nefes çekince hayattan
Hep biraz daha istiyor insan
Aşktan

Oysaki söz bitince
Beden sükûta erince
Hayatla arandaki
İp kesilirmiş