Her insanın içinde mevcut bulunan "iyi" ve "kötü" birbiriyle mücadele halinde akıp gitmekte ve bu akış hayatın ta kendisine işaret etmektedir. Fatma Aliye Hanım'ın dildeki hakimiyetini hissettiğimiz bu tercümesinde; insanın aşk ile süfliyet ümit ile mahviyet kendisi ile diğerleri arasındaki türlü türlü hâlleri farklı suretlere bürünerek 19. Yüzyıl Fransa'sında tüm canlılığıyla karşımızda duruyor.