Şu dünyaya baktığımızda pek akıllı işi görünmüyor. İzan vicdan sahibi kalıp da işin içinden nasıl çıkılır kestirmek kolay değil. Nutuklar ahkâma karışırken çığlıklar korkunç bir sessizlik gürültüsüyle boğulurken saray soytarıları külahlarının çıngıraklarını şıngırdata şıngırdata ona buna çemkirirken aklımız sınırlarına dayanıp koyver beni diye yalvarıyor.

Aman yapma diyoruz delilik öyle hülyalara dalabileceğin bir yeryüzü cenneti değildir acılara duçar olursun kurumların eline düşer sürünürsün. Nimet mi lanet mi şaşırsak da aklımızı koruyalım yine de gün gelir lazım olur!

O halde gelin biraz ahvalimize bakalım aklını yitirenlerin başına gelenlere delilik gömleğini kâh iyilik kâh kötülük için kendisi giyenlere ya da zorla giydirilenlere değişen delilik anlayışlarına düzenin delilik kurumuyla korunmasına...

Bir tutam mizah hunilerimiz elde buyrun hayırlara vesile olmasını dilediğimiz bir yola yeni yıla...