Şarkı

Kadınım zenginlikle doldurduğunda aynı kupası seni
Yumuşak ateş oldun bir bulut inceliğiyle
Zor yıldızlar yüzdü göz yerine yüzünde
Durdun gelip durdum gölgende:
Döndün buza döndü o göle
Ah kadınım.

Kadınım okşadığında deniz seni
Mermerden köpük oldun olmayan dili.
Ne zaman açacak ateş gömütünü?
Ne zaman salacak dalga köpüğünü?
Ne ölüyorsun ne dönüyorsun geri
Ah kadınım

Kadınım yel öptüğünde seni
Ezgin yaptın bir denizkabuğu gibi onu.
İzliyorum hâlâ suların ve yelin yolunu
O andan beri yüreğimin türkünü duyduğu
Ve kırılıp kötü sevgililerin malı olduğu
Ah kadınım.