Michael Baxandall'ın ilk kez 1972'de yayımlanan ve sanat tarihi
disiplininde çığır açan kitabı 15. yüzyıl İtalyan resmi üzerine titiz
bir inceleme olmasının yanı sıra belli bir dönemde yaratılmış
resimlerden yola çıkarak o dönemin toplumsal tarihini okumanın
yollarını gösteriyor. İncelediği erken Rönesans eserleri üzerinden
dönemin stiliyle gündelik hayat arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarıyor.
Örneğin ölçüm bilgisiyle perspektif algısını dans figürleriyle estetik
figürasyonu kıyaslıyor.

Baxandall sanatın üretilmesi kadar alımlanmasını da toplumsal ve
ekonomik hayata bağlıyor. Modern sanat tarihinin temel kategorisi
olan "stil" gibi "beğeni"nin de gündelik hayattan türediğini savunuyor.
Gündelik hayattaki görsel beceri ve yeteneklerin işlevlerinden
arındırılarak sanat deneyiminde bir oyuna dönüştürülmesinden
kaynaklandığını gösteriyor.

Baxandall "stil"in toplumsal hayattaki temellerini keşfederek bu
kavramı formalist tarihlerin aşkın metafiziğinden sökmeyi başarmıştır.
Böylece toplumsal sanat tarihinin kurulmasında bir öncü olmuştur.
Bir 15. yüzyıl resmi toplumsal ilişkilerin biriktiği bir çökeltidir. Bir
yanda resmi yapan ya da en azından gözetimi altında yapılmasını
sağlayan ressam diğer yanda da ressamdan onu yapmasını isteyen
bunun için gerekli mali kaynağı sağlayan ve tamamlandıktan sonra bir
biçimde kullanmayı düşünen bir başkası vardır. İki taraf da ticari dinî
algısal yani geniş anlamıyla toplumsal kurumlara ve geleneklere bağlı
çalışır.