Hindistan gülen insanlar diyarı... Size bana yoksulluğa bir hayvana bir çocuğa bir fotoğraf makinesine hep gülümsüyor insanlar. Yaşamın bozulmadığı ortamda Hint insanı sofrasında sadece bir muz yese de yemeğinin tadını çıkartıyor. Bir giysi ile tüm hayatını sürdürebiliyor ve bundan asla gocunmuyor. Kolundaki anlam veremediğiniz dövmeleriyle gurur duyan insanların yurdu Hindistan... Bozulmamış bir aile var Hindistan'da kocaman ve değişik dinlerden fertleri olan ama herkesi bağrına basan bir aile... Bozulmamış bir doğa var orada tozuyla toprağıyla ve hayvanlarıyla olduğu gibi kalmış... Bozulmamış bir halk var orada insanca ama sadece insanca duygularla yaşayan. _Tahsin Tarhan Hindistan edebiyatının diğer edebiyatlardan ayırıcı özelliği tahayyül etmenin beyinlerdeki saltanatıdır. Bu yüzden düz yazıya ender rastlanan Hindistan edebiyatında gramerler tıp kitapları bile şiirsel yazılır. Topraklar ve insan hiçbir edebiyatta böylesine içli dışlı değildir. Her çiçek konuşur her yolun göğsünde bir kalp vardır ve çarpar her ağaç canlıdır; konuşur ibadet eder ağlar. Hindistan toprağı buram buram aşk tütsülerine bürünmüştür. Hindistan şiiri sonsuz bir aşk dizeleridir insanları cezbeden. Ve Tagore... Rabindranath Tagore. Hintli düşünür. 1913 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandıktan sonra uzun bir süre Japonya Kuzey ve Güney Amerika'yı gezerek savaş ve milliyetçilik karşıtı konuşmalar yapan yukarıda hayat hikâyesinden sadece bir zerrecik aldığımız Tagore 1901 yılında Bolpur yakınlarında Santikiketan'da Barış Yurdu adlı özgür bir ortamda eğitim vermeyi amaçlayan bir okul kurmuştu. Bu okul 1924 yılında Batı ve Hint geleneklerini kaynaştıran Visna-Bharati Üniversitesi'nin oluşumuna yol açtı. Albümümüz adını bu okuldan almıştır. İbrahim Hoyi'nin dilimize kazandırdığı Remzi Kitabevi'nden 1940-50 yılları arasında yayınlanan Büyüyen Ay Meyve Zamanı Bahçıvan ve Gitanjali adlı eserlerinden alıntıladığımız metinlerle Tahsin Tarhan'ın birbirinden güzel fotoğraflarını bütünlemeye çalıştık. Barış Yurdu'nu elinize keyifle alacağınızı umuyoruz. _Vecdi Çıracıoğlu