KAR SESİ Bir akvaryumda dinleniyor haziran güneşi Yer kavak gök kavak Yazla kış arasında sallanıyorum Kavaklara rüzgârlara uyarak Kiraz kırmızısında utangaç pusan Kekliklerin gagaları terliyor mercan mercan Dörtnala koşan bir küheylandır zaman Yakın ve uzak... Hareket yok eşyada biçim dersen Benek benek nokta ve sağır bir ünlem Bir sonsuz beyazlıktır tek gündem Seğiren tek yaprak... Her sancılı düşte bir doğum bestesi Ardından bastırıyor canım kar sesi Yüreğimin böyle gürlemesi Kader çizgimde pembe bir duvak. Kapımı her zaman açık tutuyorum Kar sesinde at kişnemeleri duyuyorum Dört mevsimi karla yoğuruyorum Her gün yüreğimi yorumlayarak. Saklayacak neyim kalmış ki sır diye? Bir kalıpta bölünmüşüm ikiye... Besliyorum her sevgiyi etimde kemiğimde Çoğaltarak duyarak... Bir akvaryumda dinleniyor haziran güneşi Yer-gök ak kavak... Kavaklar donmuş çiçekler açmış kar sesi Kuşak kuşak...