"Görünmez bağlarla bağlandığın dünyanın öbür ucundaki hemcinslerine aynı kaderi paylaştığın canlarla ağladın. Susmak acıları en derinlere gömmek çare değildi. En iyi çıkış yolu kanadığın yerden yeniden filizlenmekti..." Cankurtaranlar gelip gidiyor. Top oynamayı bıraktık. Siren sesleri dumanlar is kokusu... korku... Bunlaım. Acı... karanlık bulutlar var. Göğe bakıyorum iyice ağlamaklı. Gözlerde hep aynı öfkeli bakış. Üzünç her yanı sarmış. Böyle zamanlarda sesimiz çıkmaz olur. Birazdan yaşanacak ağlayışlar bekleyişler kavgalar çatışmalar... Ekmeksiz kalındığında babasız eşsiz nasıl yaşanacak...