Herkesin çaresizliği kendisinin kör kuyusudur. Asıl olan çaresizliğe çareler bulup o kör kuyunun içinden çıkabilmektir. Bu çareleri insan bazen kendi kendine bulur bazen birilerinin yardımıyla bulunur bazen de çareler olsa da bulunamadığından kişi kör kuyunun içinde tutsak olarak kalır. İşte o zaman her şey çok geçtir. Yapacak bir şey yoktur.