Bilimsel devrimleri gerçekleştiren büyük filozoflar araştırmalarının sonunda Allah'a hayranlıklarını gizleyememişlerse de ilmi gelişmelere pararel olarak insanların Allah'a yaklaşmasını sağlayacak bir bilimsel mantık da ortaya koyamışlardır.
Dine ihtiyaç hissetmeden gelişen bilimin en çok tenkide konu olan yönü din tarafından doldurulacak ve tamamlanacak yönüdür. Batı ilim ve medeniyetine yöneltilen yoğun eleştirelerden hareketle iki üç asırdır dine düşmün olarak gelişen ilmi çalışmaların özellikle pozitivizmin şahsında insanlık tarihinin bir istisnai dönemini teşkil ettiği ifade edilebilir. Bu durum sosyal şartların baskısı sonucu oluşan gayri tabii bir durumdur. Tabii olan ise ilim ve din bütünlüğü içinde insanlığın yolunu aydınlatacak olan medineyet ortamıdır. İnsanlık temel ihtiyaçlara cevap veren böyle bir medeniyete her zamankinden daha fazla gereksinim duyuyor.
Rasyonel yönü kadar duygusal ve ruhsal yönü de olan insanın tüm ihtiyaçlarına cevap verebilecek bir medeniyet ortamı ancak ilim ve dinin birlikteliğiyle oluşturalabilir.