Odasındaki eski televizyonu hiç açmak istemezdi. Yolundan sapan adaletsiz kelimeleri duymak ona istediği küçük mutlulukların imkânsızlığını aşılıyordu çünkü. Uzun zamanlar boyu hiç kımıldamadan yazmayı sevmeye başlamıştı. Yazdıkça yazardı. Hikâyelerinde delikanlı
karakterler oluştururdu. Her defasında en sevdiği karakterin adını '' Barış '' koyardı.
Yüzlerce hikaye içinde yüzlerce Barış'ı vardı. Kim okuyordu? Kim duyuyordu?