"Hayır ağam size güvenim tamdır. Dün gece sabaha kadar uyumadım. Ben Çerkes'im bu geleneklerle yetiştirildim. Ailemin düşeceği durumu düşündüm. Bunu yapmaya hakkım olmadığını bunun bencillik olacağını ve arkamda bana güvenini yitirmiş insanların yüzüne bakamayacak bir aile bırakmak istemedim."

Hıristo yerinden kalkıp atının eyerini yoklayıp atına binmeden Raşa'ya bakıp;

"Seni anlıyorum Raşa ama bu gerekçeleri kabul edemiyorum. Ben de Rum'um. Hangi ırktan mezhepten olduğumuz insan olmamızın önüne geçiyor. Yani gelenekler sevgiye galip mi geldi şimdi? Seni ikna etmeye çalışmayacağım ama şunu bil Benim dilimdinim ırkım insandır sevgidir. Seni her zamanki gibi sana emanet ediyorum...