Başının ağrısı geçtiğinde anladı ki; bir bozkırdaydı! Dümdüz göz alabildiğine boş bir alan...
Etraftaki tek hareketi rüzgarın savurduğu çalı çırpı oluşturuyordu. İçini saran korkuyu bastırmak için ''korkunun ecele faydası yok!'' sözünü düşündü...
-Tamam madem böyle olması gerekiyor olsun bakalım!