Dinin toplum gönlünde referans olma fonksiyonunun topluma hakim olan güç ve iktidarların da dikkatinden kaçmadığı tarihsel ve güncel bir realitedir. Gerektiğinde bir şeyleri kutsamak kutsallaştırmak meşrulaştırmak parlatmak yüceltmek veya tam tersine kötülemek karalamak yerin dibine geçirmek için siyasetin politikanın yönetimin yönlendirmenin en önemli araçlarından figürlerinden biri din ve inanç motifli söylemlerle yönetimin güdümündeki din adamları ve dinî kimlikli şahsiyetler olmuştur.
İstismara müsait yapısıyla dinin dünyevî bir takım menfaat ve amaçlar için araç olarak kullanılmasını ve bu uğurda eğilip bükülmesini İslam riyakarlık ve Allah'a iftira olarak tanımlamakta; gösteriş için din kisvesine bürünmeyi de İslam düşünce dünyası "Allah'la alay etmek" olarak konumlandırmaktadır.