Kızın tavrını görünce konuştuğuna bin pişman oldu. Ama yapacak bir şey yoktu. Bir kere ok yaydan çıkmıştı. Geri adım atamazdı. Ümitsizce konuşmaya devam etti;
"Evet seni seviyorum ve kabul edersen seninle evlenmek istiyorum."
"Yani sen şimdi bana evlenme mi teklif ediyorsun?"
"Evet."
"Bu ne cüret bu ne haddini bilmezlik! Sen kendini ne sanıyorsun?"
"Ben ne olduğumu biliyorum."
"Hayır bilmiyorsun. Sen kim olduğunu bilsen buna cesaret edemezdin."
"Neden sevmek suç mu?"