Gidişin neleri götürmüş benden farkında bile değilim. Farkında olduğum tek şey yaşattığın acıların kabuk bağlamış yaraları. Geçmiyor gitmiyor tıpkı bende bıraktığın izler gibi. Bıraktığın izlerin bir enkaz yığınından farkı yok sevgili. Artık ne gelmen izleri kaldırır ortadan ne de gitmen tekrardan yıkar sevgimi. Çünkü varlığın da yokluğun da bir anlam vermiyor bana artık sevgili...
Yokluğun demsiz bir çay gibi mesela... Ne tadı var ne tuzu ama artık yokluğun bile yok bende. Yaşamıyorum seni içimde. Hissetmiyorum bendeki seni. Kim bilir ne zaman hissederim bendeki başkasını...