Bir bir dolduracak çıkmaz sokağın menekşeleri bavulunu burnunda o isli yaslı paslı mahalle araları aklında kırmızı rugan ayakkabıların bayram sabahların hanımeli hüzünlerinbirkaç t-shirt birkaç kazak ve pantolon. Sırtladığın bir şehir olacak çocuk. Bıraktığın kendin kalanın kendin gidenin kendin...
Önce yağmurlar inecek yüzünün göğünden damla damla birikeceksin içinde... Sonra hıçkırıklar peydahlanacak boran olacak dağılacaksın... Kaç şehir uzaklaştıracak seni senden bilmeyeceksin çocuk. Uzaklaşamayacaksın. Zaten bütün bu teferruat bütün bu biletler peronlarlimanlar koca bir yalan. Herkes her şey uğurlarken seni hoşnut akasya ağaçlarından zerk olunacak mutluluk yüzlerine...
Kimse gidişini fark etmeyecek umursamayacak bilmeyecek. Belki de çoktan bitti esamen. Yerinde esen yellerden bir buket yapılacak ve postalanacak elbette cehennemin dibinde de olsan yüreğinin ortasına. ÖZLEYECEKSİN ÇOCUK... ÇOK ÖZLEYECEKSİN...