Kaşkayı Türkleri İran'in güney ve güneybatısında eskide konargöçer bugün şehirlerde yaşayan bir Türk topluluğudurlar. İranda yaşayan Türk toplulukları arasında nüfus bakımından Azerbaycanlılardan sonra en kalabalık Türk grubu bilinen 2.5'den itibaren 3 milyun cıvarında nüfuslu bir milletdir. İranın güneyinde petrol keşf edilmesi ve sonuç olarak şehirlerin gelişmesine göre Kaşkayı Türkleride son 60 yıllarda göçebe hayatı hızla terk edip köyleri şehirleri kendilerine mesken tutmaktadırlar. Geçen yüzyilde İranın siyasal olaylarında Kaşkayılarında önemli rolları varımış. Başka türk boyları gibi Kaşkayılarda şiir ve edebiyatı seven bir millet olarak bir kaç şairleri de varımış. Bu şairlerin en önemlisi Mirza Mêzun'a meşhur olan 1830'den 1895'e yaşayan Mehemmed İbrahim dir.
Kaşkayıların yaşadığı ülke İranda islamdan sonra resmi yazma abaca Arap abacasıdır. Buna göre Kaşkayıların yazdığı metinler ve şiirler de temamen bu abaca ile yaratılmıştır. Bu eserlerden biri Mırza Mêzun Kaşkayının şiir dıvanı dir. Son 20 yıllarda Kaşkayı halkı özellikle gençler latın abaca ile yazdığada çok ilgileniyorlar. Ama indiye kadar ciddi hiç bir eser bu alfabe ile yazılmamıştır. Bundan dolayı Kaşkayı edebiyatini Türk dünyasına tanıtdırdık için ilk kez olarak bu türk ulusunun en adımlı şaırı Mirza Mêzun şiirleri bir transkripsiyon işi olarak Latın alfabaya çevirilmiştir.

Şırazda defn olan bu türk şairi çeşitli konularda şiir söylemişdir. İrfan ahlak öğüd Hz. Mehemmed ve Eli medhi ve önemli tarıhsal olaylar bu şa'ırın şiirleri içinde bulunur. Bütün bunları anlayıp Mêzunun o şirin sözlerinin keyfi için bu kıtab bütün türk edebiyatını sevenlere towsiye olunur.