Ben evlad-ı fatihanım! Meskun olduğum topraklardan sürüleli 100 yıl oldu. 100 yıldır yüzüm gülmez kardeşim. Hüznümü tarif edemem sana. Bebeğimi yol üstünde bir çalının ardında bıraktım. Sesi 100 yıldır yankılanır durur. Razgat'tan Prizren'den Kosava'dan duyulur. Ah! Ohri Gostivar Üsküp... Alaca Camii! Nakşında bir desen olaydım. Desenler içinde kaybolaydım.