Mademki yolculuğumuz diyalektiğinin insafına kalmış
al kendimi getirdim sana...bak!.. İçimde hala
tutunamıyor kimse... eskitiyorum tüm doğruları...
Sinemde karışıyor madde ve mana... evrensel
yalnızlıkta ahlaksızlığın boyutu; Aşk'sız ve ilhamsız
kalmaktı... dimağlara dolduramadığımız boşlukta iki
sözcük tek seste yer alırken gülmekle ağlamak
aynı(mı)?...