Cemal Şakar kara sözler yazıyor yaşanan hayat yaşadığımız hayat yaşattığımız hayat yaşanmasına mani olmadığımız hayat hakkında. Acının kederin mutsuzluğun çaresizliğin elleri ile başını bir mengene misali sıkıştıran insanların hikayelerini anlatıyor. Onlara dışarıdan değil içeriden bakıyor. Kara gözlerle bakıyor. Karanlığa bakar gibi bakıyor. Yaralıyor.