Seneler sular seller gibi akıp gitti. Ne istiyorum isteyecek ne kaldı? Bunalıyorum tıkandım. Kapana kısıldım.
Gönlüm soluyor. Akla güvenim kalmadı. Beni anlamıyorlar. Şaşkınım küskünüm. Dönüştüm yabancılaştım bir Kafka böceği olup çıktım. Umutsuz vakayım.
Kararlar veriyor yapamıyorum. Eylemsiz düşünceler zehirliyor beni. Düşünmeden yaşamak istiyorum olmuyor.
Her şey başlıyor ve bitiyor. Dünya doyurmuyor beni. Kuşkular kuruntular sorular sorgulamalar yordu beni tüketti.
Bir yolcu gibi hissediyorum kendimi. Durdurulması mümkün olmayan bir yolculuk bu. Bu yolun sonunda ne var karşıma neler çıkacak bilmek istiyorum.
Bedenden ayrı bir tarafım varsa o nereye gidecek? Bir diriliş söz konusuysa bu nasıl olacak? Bunların akla uygun bir açıklaması var mı?