19. yüzyıl popüler romancılarından olan Mehmed Vecihî'nin 1893'te kaleme aldığı 1896'da İkdam gazetesinde tefrika edilen romanı Mihr-i Dil anne ve babasının ölümü üzerine bir konağa besleme olarak dahil olan Mihr-i Dil ve zengin bir ailenin oğlu olan Adni arasındaki trajik aşktan hareketle toplumdaki önemli meselelerden olan esaret kurumu ve görücü usulü evliliği tenkit eden ve 19. yüzyıl Osmanlı konak hayatına ayna tutan bir eserdir.