"Gölgesine sokulduğun bir ağaç olmak istedim gölgesinde
soluklandığın değil..."
Aşk... İstanbul gibidir. Yeri gelir Hazerfan misali Galata'dan
uçurur yeri gelir Nevizade'de içirir. Sonunda da
Bakırköy'de çıldırmazsan kendini şanslı sayabilirsin.
Bazen sıkılırsın her şeyden. Tası tarağı toplayıp gidesin
gelir. Uzaklaşmak istersin. Ama bir bakarsın ortada ne
tas var ne de tarak. Sevmek sövmek arası arafta kalırsın.
Sevsen ayrı bir dert sövsen ayrı. Sen ona Allah'ın emri
olmak istersin de o sana Peygamber'in kavli olur mu ki?
"Hiç yanımda değildi kaptan.
Öyle köşe bucak kaçıp gitti.
Kimsesizliğim ondandır."