İbnü'l-Arabî "Allah'a giden yol çok kısadır lâkin biz görelim diye uzatılmıştır." der. Yol kısadır çünkü O (c.c) bize şah damarımızdan daha yakındır. Uzatılmıştır çünkü O'na (c.c) ulaşabilmek ve insan olabilmek için bu yolda yürümemiz gerekmektedir. İşte "Şems'in Dili Mevlânâ'dan İbnü'l-Arabî Şârihesi Sittü Acem'e ve Türkiye'de Kadın Velîlere" ithafıyla başlayan bu eserde; her dönemde hak yolda yürüyüp "er" makamına ulaşmış kadın yahut erkek zatlar tarafından bu yolun bizim için aydınlatılmış olduğunu görmekteyiz.

Eserin ilk bölümünde Şems'in dile getirdiği sırlar Hz. Mevlânâ'nın İslâm dışındaki dinlerin sâliklerine yaklaşımı ve hoşgörüsü onları İslâm'a çekme gayesi Mevlevîliğin Sultan Veled kolu ve ilk dönem Mevlevîliğinde tasavvuf eğitimi gibi konular ele alınmaktadır. İkinci bölümde ise tasavvuf tarihinde ilham veren ve hâlleriyle etkileyen hanım halîfe ve şeyhler İbnü'l-Arabî'nin aile ve ilim çevresindeki kadınlar İbnü'l-Arabî'nin kadın şârihesi Sittü Acem Türkiye'de kadın velîler ve türbeleri gibi konular yer almaktadır.