Egemen Yılgür sosyolojik bir yaklaşımla sosyolojinin güzergâhında ve "sosyolojik tahayyül" ile emek tarihinin az bilinen kendi ifadesiyle "kayıp" sayfasına bakmaya çalışıyor. Yılgür netameli bir iş yapıyor: Roman amele ve komünist olarak kat kat "damga"lananların siyasallaşma öyküsünü sosyolojinin sağladığı imkân ve aletlerle anlatmayı deniyor.
Geç-peripatetik toplumların özel bir örneği olarak Roman tütün işçilerinin toplumsal varlıkları ve siyasal etkinlikleri tarihsel ve sosyolojik temelde ele alınıyor. Yılgür Roman ve Çingene algısıyla küçümsenen amele ve komünist olarak mimlenen Roman tütün işçilerinin toplumsal ve tarihsel varlıklarını zengin yazılı kaynaklara kapsamlı ve uzun soluklu saha çalışmaları ile ulaştığı kaynak kişilere dayanarak kayıt altına almaya çalışılıyor. Emek çalışmalarının çok disiplinli bir alan olduğu malum...
Yılgür'ün kitabı bunun yeni ve güçlü bir örneği olarak karşımıza çıkıyor...