İnsan kendi hatırasına sevgi ile bakmayı öğrendiğinde başkalarının hatalarını daha kolay bağışlayabiliyor. İşte o zaman hayatın tüm hataların acıların kederlerin kaba bir kabuk gibi sarmaladığı "inci" tanesi olduğunu fark ediyor. Bunu fark ettiğinde ama laf olsun diye değil bunu gerçekten içinde hissettiğinde o "inci"nin kendisi olduğu bilincine varıyor.
Hepinizin hayatı sarmalayan o katmerli kabuğun içindeki kendinize ait olan "inci"yi bulabilmeniz dileğiyle...