İstanbul'da  yaşayan  İstanbul'u  gören  veya  yazılı  kaynaklardan  okuyan  basından  takip  eden 
görsel  medyadan  seyreden  Türkler  için  mahya  sanki  Ramazanın  geldiği  orucun  tutulduğu  her 
yerde var olan bir güzellik gibi durur. Hâlbuki bu yaygın intiba tam doğru değil. Ramazanlarda 
mübarek  gecelerde  camileri  ve  etrafı  aydınlatmak  "nurlandırmak"  İslâm  dünyasında  erken 
teşekkül  etmiş  teamüllerden  biri  olmakla  beraber  mahya  İstanbul'a  mahsus  bir  keşif  ve  şehri 
diğer büyük İslâm şehirlerinden farklılaştıran yukarıya çıkaran bir imtiyazdır. Payitahtın tabiat 
şartları; Boğaz'ı Haliç'i denizi tepeleri nihayet minareleri göklere yükselen abidevî camileri bu 
imtiyazı ve hususiyeti elde etmesini kolaylaştırmış hatta belki mecbur kılmıştır.

Bu kadar görkemli estetik ve etkileyici bir keşif elbette tek boyutlu kalamazdı kalmadı. Mahyaların özellikle yakın tarihine bakıldığı zaman siyasî  ve kültürel birçok unsurun dinî ve mimarî 
hususiyetlerinin yanına kolaylıkla ilişiverdiği görülecektir. Bu kitap "mahyalar dünyası"nı itina 
ile  derlenmiş  bol  ve  geniş  bir  görsel  malzeme  eşliğinde  tarihi  sıçrama  ve  değişme  noktaları 
teknik  ve  estetik  özellikleri  toplumsal  ve  kültürel  karşılıkları;  şehire  mahalleye  dinî  hayata 
insanlara kazandırdıkları açısından ele alan bir kültür tarihi çalışmasıdır.