Sade duru samimi naif ve bir o kadar da
yaşam sevincinin dolup taştığı dokunuşlar...

O en tekinsiz tarafının en çok sustuğu
belki de en çok haykırdığı sessizliğin çığlığıyla...

Yaşama en yakın duran sözcüklerdeki sarhoşluğun
çılgınlığında...

Bakışların konuştuğu dilde mısraların arasından akan
mavi mürekkebin boyadığı evren...