" daha önce de oturan oldu buraya mutlaka:
ya kederli kalbinde kramp ya şakaklarında
 ipi yitik bir uçurtma bir volan ki neden
 böyle çabuk çabuk döner başımdan beter?

ah dalmışım! çayım soğumuş bardakta
rüzgârla sımsıcak söyleşirken gün akşam
olmuş gurup bir şarkı fısıldamakta...

insan üzgün gölge! geçer yeryüzü avlusundan
avuçlarında bir iç çekiş ... bir varmış bir yokmuş
ıslıklarım boşlukta? İyi akşamlar dünya."

İlhan Kemal Ağır Çıvgın ile bambaşka kapılar açıyor şiirin bahçesine. İçten söyleyişiyle bir şeye işaret ediyor bizlere. Neye mi? Nitelikli şiire ve iyi bir kitaba...