Üzerinde özgür yaşadığımız bu cennet vatanımızı bizlere bırakan şehitlerimize ve gazilerimize minnet borcumuz vardır. Onların aziz hatıralarına sahip çıkmalıyız.

İlk Dünya Savaşında 9. Cephede savaşıldı. Destanlar yazıldı. Daha sonra Kurtuluş Savaşı yapıldı. Şehit olanlar yaralananlar geri gelebilenler gelemeyenler çok oldu. Bozüyüklüler bütün cephelere asker gönderdiler.

Kurtuluş Savaşında da harp sahasıdır. Bütün köyleri işgale uğramıştır. Şehidi veya gazisi olmayan tek aile yoktur.

İlerleyen düşmana karşı ilk cephe Bozüyük'te tutulmuş kurtuluşun ilk savaşı burada verilmiştir. Halk topyekün savaşın içindedir.

Gözü yaşlı anneler babalar kardeşler sevgililer dualarıyla destek oldular.

Son Kurtuluş Savaşının üzerinden bir asıra yaklaşan bir zaman geçti. Yaşananlar büyük ölçüde unutuldu. Savaşı yaşayanlar kalmadı. Üçüncü dördüncü göbek torunları var. Onlar da "Benim dedem şehitti veya gaziydi" demekten başka bir şey bilmiyorlar.

Gençler bu kitabı mutlaka okumalıdır. İbret alınacak
hususlar çoktur. Bu vatan kolay kazanılmadı.

Kurulay YILMAZ