Osmanlı devletinde servetin farklı biçimlerde denetimi yoluyla sermaye temelli bir iktidar odağının oluşumuna müsaade edilmediği söylenebilir. Müsadere kurumu ile merkezî devlet ve diğer toplum kesimleri aleyhine işlenebilecek rakip bir iktidar odağı oluşumu engellenmekte diğer yandan bu uygulama düzensiz de olsa bir malî işlev görmektedir. Bu çalışmada Ömer Karaoğlu müsaderinin genel olarak tarihsel seyrini ve özellikle de İkinci Mahmud dönemindeki uygulamalarını konu edinmiştir.