Sakın bana ne yapacağımı söyleme!
Ne yaptığımı ona sakın söyleme!
Şimdi ne yapacağım bana onu söyle!
Ya da sus. Bir şey söyleme... Nasılsa neye inandıysam ona inanmaya devam edeceğim. Öyle varlıklarız ki inanmak istemediğimize bir başkasının inandığını görmeye bile tahammülümüz yok! Bu evrenin ve insanın yaratılışından beri böyle. Savaşlar bunun için var! Ölümler bunun için! Ve asla yapamayacağımızı sandığımız şeylerle bir gün onları yapabileceğimizi bilmeden yaşıyoruz... Biz tezatlardan beslenen çelişkilerin varlıklarıyız! Tıpkı bir katili kan tutması gibi! Korkak olan en akıl dışı şeyden bile korkunç gerçeklikler yaratıyor! İçindeki hevesin karnını doyurmaya kalkışan düşünme yeteneğinden yoksun kör ve sağır kalıyor! |
İnsandım korkaktım hevesliydim ve yaşadığım yer dünyaydı! Yani kimse tarafından üstlenilmemiş bir suç olmam normal!