Uyuza yakalanan keçi gibi derisinde tüy kalmamış gücünü kuvvetini yitirmiş artık kurbanını avlayamayacak kadar yaşlanıp çirkinleşmiş olan kurt kendi kendisine şöyle demiş: "Dünyada pek fazla günah işledim. Sayılamayacak kadar keçi-koyun boğdum. Nice at ve sığır öldürdüm. İnsanlara da fazlasıyla zararım dokundu. Allah günahlarımı bağışlamazsa mezarda yatacak yer bulamam. Ahireti düşünmek ise hepsinden korkunç! Artık kocadım. Neredeyse bunayacağım. Hayatıma yeniden bir çeki düzen vermeliyim. Bütün bunları düşüne duran kocamış kurdun aklına Hicaz'a gitmek gelmiş. Başına bir sarık geçirip de ortalıkta dolaşmaya başlayınca "Hacı Kurt'a yiyecek vermek sevaptır" diyerek herkesin kendisini besleyeceğini sanıyormuş. Nitekim kocamış kurt huşû içinde zikirler edip yola çıkmış...