"Son yılların adından söz ettiren genç şairlerinden Hıdır Işık pastoral bir şölene evirdiği şiirleriyle dipsiz sarnıçlarda saklı orman göllerinde kem dilli rüyalarda zamanla yaşıt yaralarda gül kokan akşamlarda unutulmuş çarşılarda çaresizliğin çarmıhı kentlerde dijital çağın algı bulanıklığında dolaşıyor; ışığı heceleyerek bulduğu yaşam büyüsünü çocukların gamzeleriyle eşitliyor; gökyüzü avlusu bildiği aşkın su hallerinden çoğalarak varoluşun nükteli ağrısını dindirmeye uzatıyor tanrısal sessizliğin sesini."