Ağlıyorum... 
Her anıma bir gözyaşı damlıyor.   
Biliyorum kelimeydi o.   
Varlığı yokluğun ellerinden kurtaran kelamdı.   
En güzel kudretin kelimesiydi o. Üfledi âmâ gözler açıldı; dermansız dertler iyileşti; ölüler dirildi.   
Kelimemdi o benim. Biricik kelimesiydi annesi Meryem'in. 
Vakit akşam... İsa'mın müjdesi kulaklarımda: 
"Ben gidiyorum o gelsin! 
Faraklit gelsin 
Ahyet gelsin!"