"Mutlu günleri anımsıyorum bu soğuk ve puslu Paris kadar tarih kadar kendimizi her şeye karşın güçlü hissettiğimiz o dönem kadar umut ve aşk kadar her şeyin olabileceği yanılsaması kadar uzak o günler A.'yı anımsıyorum: O bir başka ben'di. O her sabah ayrıldığım yumuşacık elleri olan dosttu. 'Geri dön' köprüsünde geceleyin öyle uzun bekledik ki artık ne kıyıyı ne suyu ne göğü seçebiliyorduk; kimin kim olduğunu ırmağın nereye aktığını hala hayatta mı yoksa çoktan başka yerde mi olduğumuzu anlayamıyorduk; hiçbir yerin ihtiyar bekçileri iflah olmaz hayalcilerdik."