Mutfaklardan yüreğimize ulasan lezzetler
Anneannemin Tenceresi'nde hayat buluyor.
Yakıcı günesin altında olgunlastı basaklar... Türküler söylenerek kaynatıldı yardımlasarak ögütüldü evlerde. Içine evinde gönlünde ne varsa koydu evin kadını. Sofraya emekle yogurdugu çigköfteyi dantel isler gibi dikkatle açtıgı içliköfteyi hepsini aynı yuvarlamak
için didinip ugrastıgı eksili köfteyi koydu. Misarine helva yapmak için törenle önce pirinci ıslatıp un haline gelene kadar havanda döverek ögüttü. Sonra helva yaptıve sıcak sıcak peynirleri sünerken sundu telasla. Basından savma kültürü ugramaz bizim memleketlerin yemeklerine... Yemek ve emek iç içedir. Kim bilir ne savaslar
ne kavgalar gördü bu gökyüzü. Kimler ne duygularla kasıkladı aynı tabaktan. Tarihten her sayfa çevrildiginde dünya yüzünde en degismeyen sey mutfakta kaynayan bu tencereydi. O benim "anneannemin tenceresi". Bu tencerede çocuklugumdan kalan anneanneli lezzetler sürekli farklısehirler gezmenin getirdigi mutfak mozaigi biraz da es dost ve akraba tarifleri var. Kitabın ilham perisi Naa Kutlu benim canım anneannemdir. Bence anneanneli hatıraları olmalı her çocugun... Içinde biraz köfte biraz pilav biraz pirpirim salatası olmalı. Bize ait bizden olan ne varsa çok degerli. Sahip çıkmalı yasatmalı...