o zamanlar
sözün sahanlığında kalırdı babam
bense
sözle babamın arasında
bir dağı yazıyla gösterirdim
kalbime
gurbeti gösterirdim
bu senin yurdun diye
bir ağaç yalnızlığa giderdi
ormanı darıltarak
bazen
babam giderdi sonbaharlara
bazen sonbahar gelir
yalnız babam giderdi
ben bir çocuk uydururdum üstüme
paçaları çamur bahtı paçavra