Doğrudan eylem bir isyanı öğütler... Ne "Gönüllü Kulluğu" kabullenir ne de kendine kul olacak insanlar arar. İktidarın kirletici olduğunu düşünür ve bu nedenle ünvanlar ve statüyü reddeder. Ne İngilizlerle ne de egemenlik arayan Hintlilerle uzlaşır. Bütünlükçü bir devrim projesi yerine merkeze eşit bireyleri ve onların kurduğu toplumsallığı alan basit bir dünya özler. Güç olarak önünde kendine itaat eden bir kitle yaratmak yerine güçsüzlüğün erdeminden söz eder. Çünkü algılandığının aksine güçsüzlüğü boyun eğme olarak görmez. Ona göre güçsüzlük sıradanlığı getirir. Bu nedenle otoriter değildir "benin" farkına varılmasıdır.