Zahiren pek büyük bir kalbe sahip görünürken kuş kadar küçük bir dimağ taşıyan dev cüsseli kalıbı yerinde göğsü nişan ve madalyalarla süslü Sarı Paşa karşısında dili tutulup Vahdeddin karşısında ağlayan bütün hayatı "dediği dedik - çaldığı düdük" megaloman bir Osmanlı Paşası ...
Aslen Isluven ve Karadağ'ın Poşasi köyünden dindar ama namaz kılmaz oruç tutmaz; domuz eti dahil her türlü haramı yiyen şarabı bile besmelesiz içmeyen devşirme ruhlu vatansız ve imansız Balkan serserisi... Osmanlının  enişte Paşası...
Yunan kralı Kosti'ye tebrik telgrafı çekerken  Türk ordusunun İzmir'e girişini lanetleyen bu yetmezmiş gibi Maide Suresi'ne de lanetleten; İttihat-Terakki'yi Ziya Gökalp'ın Kürt Moiz Kohen'in Yahudi soyu üzerinden şeytanlaştıran Arap değil Türk yaratıldığına üzülen; Medresenin ileriyi geride arayan Hoca Paşası...
Karısı Protestan olup çocuklarını gizlice vaftiz ettiren oğlu Saray damadı kendi hem Abdülhamid'e hem Vahdeddin'e ikili oynayıp kara defterler yazarak imparatorluğun çöküşünü seyreden "tiryaki macunu gibi kokup-bulaşmaz" bir Osmanlı sadrazamı...
Büyük umutlarla "Monadik beyinli" Adamı destekleyip Hilafet kaldırılınca yolları ayrılan tarikat tütsülü kocasını ömür boyu peşinden sürükleyip tüm devrimleri haklı ama erken bulan kafası Angilikan çarşafı Paris kesimli Ankara'nın Hanım Paşası...
Saltanat ve Hilafet kaldırılırken Büyük Şef'in yanında elpençe-divan duran mistik ve paradoksal dünyasından "terk-i masivasına" tekbir sesleriyle uğurlanan Türkiye'nin  "Kuzu" Paşası...