Yaman Rüya için tıpkı onun söylediği gibi 
bir kahraman olmak istemişti. 
Bir katil değil öfke ve sertlik dolu bir adam değil 
basit bir kahraman... 
Sadece bir anlığına da olsa uzanıp kızın elini tutsa 
değişebileceğini hissetmişti. 
Yoktan var olup bambaşka bir adam olabileceğini... 
Karanlık denizi aydınlatan bir deniz fenerinin ışığını görmüştü gözlerinin içinde. Öyle parlak öyle güzel bir ışıktı ki gözlerindeki adama o karanlık denizi aşabileceğini hissettirmişti... Sanki yalnızca bir kez sıkıca yakalasa o eli tüm kirleri terk edecekti bedenini. 
Ama adam o eli tutmamıştı. 
Nasıl tutardı ki? 
Tutamazdı. 
Tutarsa kirletirdi. 
Tutarsa değişmesi gerekirdi.